In the mood for christmas!

Jeej het is weer bijna zo ver, mijn favoriete tijd van het jaar is weer aangebroken, Kerstmis! Als half engelse familie nemen wij deze paar dagen uiterst serieus. 
Al een paar uur nadat die spaanse oude lul weer ligt te snurken op zijn stoomboot terug naar zijn casa (spaans voor huis) staat bij ons de kerstboom al in volle glorie te schitteren, gaan de kaarsen aan, en heeft mijn moeder ineens last van bindings drang, dus zijn we verplicht lekker met zn alle op de bank te zitten, met een kop hot choco ala mamsi (warme chocolade melk, met marshmallows, en slagroom ; lees: heaven..) 

ik kan me nog goed herinneren dat we op de basisschool altijd de meaning van kerst uitgelegd kregen, een hoop diepzinnig geklets over aardig zijn tegen elkaar, geen ruzie maken met kerst, en quality time met je familie, waar ik niet zoveel van begreep. het enige waar ik me intresseerde was het eten en de cadeaus, waar ik al weken tegen aan keek. ( aangezien de cadeaus bij ons al 2 weken van te voren onder de boom geplant zijn, als een soort van kwelling voor ons) maar ik moet zeggen dat ik daarin wel ben veranderd, en dat ik het nu juist erg waardeer dat we samen kerst kunnen vieren. ik ben maar eens gaan google om alvast in de kerst sfeer te komen, maar ik ben nu toch wel een beetje in de war hoor: 




http://www.youtube.com/watch?v=QXAa-1ygTIE&feature=player_embedded




Alvast fijne feestdagen iedereen! 




Love,

Goedkoop romantisch zijn.... Het kan!

Schat, ik beloof je..   dat wij, met zijn tweetjes binnenkort een croissantje gaan eten onder de eiffeltoren in Paris!
Ik natuurlijk helemaal in de 8ste hemel, en was mijn spaar varkentje al druk aan het vullen.
Uiteindelijk is het een AH croissantje geworden onder een zwart wit kopietje van de eiffeltoren op het station in Breda.... (wegens financiële crises op de bankrekeningen van Norbert & Kayleigh)  Wat een schat, mijn schatje!

   


Nog even door sparen..  




Love, Kayleigh

bléhren door een microfoon van plastic..

Een karaoke avond met mijn collega's

Be prepared for the end result......

De feesten van tegenwoordig zakken steeds dieper de grond in...

De highlighter van deze week: een feest in een kelder...   klink sneu, ik weet het. Maar dat was het zeker niet, verre van.
Sinds ik in Breda op school zit, is het feesten meer een must in mijn leven geworden, niet dat ik het niet graag doe.. Nee nee, feestbeest pro, dat ben ik! Maar het hoort er nou eenmaal bij, wie niet feest.. die leeft niet. Dat is het motto van Breda. Is het iemand ooit opgevallen?  Dat beeld wat er staat als je de afslag Breda neemt?  Het is een mannetje.  Een mannetje?  Jaaa! een mannetje, met een trechter aan zijn mond zuipend alsof zijn leven er van afhangt. Dat is de indruk die Breda aan de mensen wil achterlaten, "Ja mensen.. wij zijn een zuip stadt, en we zijn er trots op."Dat is weer bevestigd afgelopen vrijdag, het kelderfeest, wat een knaller! Het speelde zich af in de kelder van het appartementen couplex van een internationale klasgenoot van me. De locatie was perfect, de spannende sfeer.. in een donkere koude kelder, waar het geluid van de muziek goed door galmt liet het feest lijken op een scene uit een americaanse horror film, zo een waar studenten een illegale drugs party organiseren en vervolgens een voor een afgeslacht worden door een of andere malloot met een schroevendraaier.. Nu was dit natuurlijk geen illegale drugs party en zijn wij niet afgeslacht door een malloot, maar even spannend was het wel. Zeker voor iemand als ik, die gedeeltelijk nachtblind is, waardoor ik als gevolg wel drie keer een totaal vreemde om de nek ben gevlogen omdat ik diegene aanzag als iemand bekend, maar dit alles doet er niet toe..

De mensen die het feest hebben geoganiseerd hebben alles uit de kast getrokken om dit feest tot een geslaagd festijn te maken. Zo waren er maar liefst drie ruimtes ondergronds ingericht tot feestzalen;  een lounge ruimte, een ruimte waar ze R&B draaide, en een ruimte waar house muziek gedraaid werd. Natuurlijk begon ik bij de lounge ruimte, even rustig inkomen, wat drankjes doen, maar het leukste natuurlijk, mensen kijken! 
Zo stonden er een meisje en een jongen tegen de muur aan, ze waren heftig aan het zoenen, de jongen leek wat kwijt te zijn in de mond van het meisje, want zijn tong graaide diep in haar keel. Op de bank zaten twee meiden. een jaartje of 16 denk ik, aardig aangeschoten, hierdoor worden meisjes van 16 vaak nog irritanter dan dat ze al zijn. Begrijp me niet verkeerd, ik ben zelf ook 16 geweest, en heb mezelf vast en zeker ook ooit zo gedragen, maar dat neemt niet weg dat ik me er tegenwoordig aan erger. 16 jarige meisjes gaan namelijk als ze aangeschoten zijn, doen alsof ze dronken zijn. Ik zie daar het nut niet van in..  Waarom nog irritanter doen dan dat je al bent? Een van de meiden kreeg een opmerking van een jongen die in de deuropening stond met zijn vrienden.   Hey psst meisje, ... spaans gebrabbel... gelach..    Waarop het meisje een spastische beweging maakte met haar nek en haar hand, en het enige geluid wat uit haar mond kwam was tssss..    Wat is dat nou?  tssss?  wat betekend het nou eigelijk?  Dat is toch geen woord?  dat is meer een dierengeluid, iets wat een slang zou doen, op het moment dat er gevaar drijgt.  Maar blijkbaar hielp het want de jongen hield wijzelijk zijn mond en draaide zich weer om naar zijn vrienden.  

Voor mij was het inmiddels tijd voor de volgende ruimte; de R&B zaal. Eerste indruk;  leuke muziek, leuke mensen, allemaal stonden ze volop te dansen. Ik als pro feestbeest deed natuurlijk ook volop mee. Het was gezellig, maar ik was in the mood for another drink. Dus begon ik aan mijn weg banend door de mensen. Ik denk dat het in totaal zon 5 meter is geweest tot aan de uitgang van deze ruimte, maar mijn kont was bont en blauw tegen de tijd ik deze had bereikt. Ik schat dat ik in die 5 meter tot aan de deur zon 7 keer in mijn kont ben geknepen..  Ook daar snap ik het nut niet helemaal van..  Waarom doen jongens dat?  denken ze dat het meisjes aantrekt?  Ik denk t niet gozahs!  Het doet zeer, het is absoluut niet sexy en als ik me dan al omdraai om te zien wie het heeft gedaan, verkoop ik diegene eerst een stomp en dan zien we wel verder..  Ik kan me ook absoluut niet voorstellen dat het als jongen zijnde zo'n kick geeft om in een meisjes kont te knijpen, misschien als je heeeel sexueel gefrustreerd bent? Ik weet het niet, en eerlijk gezegd is het misschien ook maar beter om het niet te weten..

Eenmaal aangekomen in de house zaal waar de bar zich bevond, had ik inmiddels weer gevoel in mijn kont en kreeg ik weer zin om te dansen, of nja dansen..  Hoe kun je in vredesnaam dansen op electro/ house muziek?  Je kunt hoogstens je schouders op en neer bewegen en een van die spastische bewegingen maken  met je hand en nek, die de 16 jarige graag doen.  Dat deed ik dus ook maar, met als gevolg dat mijn dansje meer leek alsof ik rek en strek oefeningen aan het doen was, dan op een actual house dans..
Na een volle nacht vol dansen, drinken, dansen, drinken, en nog meer dansen en drinken heb ik nog een laatste stop gemaakt in de lounge ruimte, waar tot mijn verbazing het stelletje nog steedts vol overtuiging stond te kopkluifen en de twee 16 jarige meisjes vredig in slaap waren gevallen op de bank.

Maar ondanks dit alles heb ik natuurlijk een leuke avond gehad, ik heb genoten van al de impressies die ik heb opgedaan, ik heb genoten van de muziek, ik heb ook zeker genoten van de gezeldschap van mijn vrienden en al de andere mensen die er waren, en natuurlijk heb ik genoten van de drank.. Waarna ik lekker als een beton blok van 5000 kilo in slaap ben gevallen.. 

Breda,  I love you!



Helaas kon ik geen fotos maken in de kelder, daar was het te donker, maar hier wat fotos van voor en na het feestje;

Love,

I like it..

De winter mode van 2010, lekker back to basic.  Waarom moeilijk doen als het ook simpel kan?  geen moeilijk gedoe met matchende kleuren, felle bloemen legings of knallende pumps..   gewoon lekker bruin, grijs, zwart, en blauw..       * zucht *   heerlijk!

Jeugd trauma

Mensen laat ik maar meteen met de deur in huis vallen, ik herinner met sinds kort weer een jeugdtrauma! Lig er al nachten wakker van en krijg geen hap meer door me strot (okay misschien niet zo overdreven, eten gaat er altijd wel in)
Ik zag laatst een documentaire op tv over een meisje wat een soort videodagboek bijhield terwijl ze op kamp was. Ik kan me nog goed herinneren dat ik ook op kamp ben geweest.
Een kamp vol met meisjes. En we weten allemaal hoe kleine meisjes van een jaar of 10 kunnen zijn.
Tientallen opmerkingen over mijn kleding, sieraden,en mijn uiterlijk vlogen mij die week om de oren. Een meisje vond het zelfs grappig om een opmerking over mijn neus te maken. Ze vond hem veel weg hebben van een heksenneus. wat zich inmiddels ook heeft ontwikkeld tot een jeugdtrauma, door dat meisje ben ik ook vele donkere foundations lichter om de grote van mijn neus te verbergen. Tot op het punt dat vrienden,vriendinnen, familie begonnen te zuchten als ik aan me alleen al aan me neus krapte. omdat ze bang waren dat ik er weer over zou beginnen. De mensen om mij heen snapte mijn onzekerheid niet. Als ik vertelde dat ik mijn eigen neus te groot vind, keken ze me vaak aan alsof ik chinees praat. Mijn moeder zei ook altijd op een sarcastische toon: jaaah kay ik snap niet dat je nog de straat op durft met dat ding op je gezicht. Tegenwoordig ben ik wel over dat trauma heen, ik heb leren leven met wie ik ben en hoe ik eruit zie, bovendien bestaan er mensen met vele grotere neuzen dan ik!

Lekker toch?

Maar even terug naar mijn verhaal;
Sommige dingen aan mijzelf heb ik altijd raar gevonden. Zo heb ik altijd een hekel gehad aan van die zuurtjes, begrijp me niet verkeerd! Ik vind ze wel erg lekker. Maar voor dat ik ze kan opeten moet ik ze eerst in kleine stukjes breken. Dat kost veel tijd en veel moeite, tegen de tijd dat je het snoepje klaar voor gebruik hebt gemaakt, heb je er al geen zin meer in. Je kunt je wel voorstellen dat mensen daar raar van kunnen gaan opkijken. En zelf snapte ik het ook niet. Tot een paar dagen geleden, toen ik die documentaire zat te kijken. Het schoot me ineens te binnen, het angstige moment wat tot nu toe altijd een zwart gat in mijn kindertijd bleek te zijn. Het moment wat ik blijkbaar nooit heb verwerkt en altijd als een soort geest in mijn achterhoofd is blijven spoken.
Het begon allemaal op dat meisjeskamp waar onze begeleiders besloten om een stuk te gaan wandelen in het bos wat zich dicht bij onze slaapvertrekken bevond . We verbleven een week op een oude boerderij, tussen de paarden en koeien, en samen met al de meiden sliepen we op een oude hooizolder. Kortom kleine 10jarige girls heaven! Tijdens het wandelen kwamen we de mooiste dingen tegen, waarvan ik met mijn barbie camera helemooie fotos heb gemaakt. (uhum) een album vol met fotos van bomen. Gewone bomen. Niets bijzonders, gewoon bomen. Oja en soms een steen of een weiland. Voor deze lange tocht, zon ruim 50 kilometer, althans.. zo leek het toen. Had ik een zakje snoep mee genomen, zodat als we de weg kwijt zouden raken, ik in ieder geval niet kon verhongeren (yeahright!) diverse lekkernijen had ik in dat zakje snoep zitten, waaronder ook, ja je voelt ‘m al komen.. zuurtjes! Vroeger bleek dat mijn favo snoepje te zijn. Achter de groep aan sjokkend kreeg ik het geweldige idee om mezelf eens te trakteren met een lekker zuurtje.
Mijn begeleidster roept van uit de verte: Kayleigh kom je even aansluiten bij de groep? Op het moment dat ik wil antwoorden, schiet mijn Napoleonsnoepje (ja die hadden ze toen ook al) met een gigantische vaart achter in mijn keel. Waardoor er alleen maar ‘Arhghr’ uitkomt. Even kijkt de begeleidster nog om, waarschijnlijk omdat het geluid van een stikkende Kayleigh een beetje lijkt op een wild dier dat een paar meisjes van 10 wel als een lekker tussendoortje ziet. Maar om dat ze te haastig kijkt ziet ze niet dat ik in problemen ben. Hopeloos probeer ik de aandacht te krijgen van de groep door te zwaaien. Een van de meisjes kijkt om, en tikt een van de begeleiders aan. Oh goodgod gelukkig, nu komen ze me helpen en ga ik toch niet dood. Maar inplaats van dat de begeleidster als een speer op mij afkomt rennen om me vervolgens in de heimlig greep te bevrijden van mijn napoleonzuurtje. Steekt ze haar hand op en zwaait ze terug. Benauwd kreeg ik het er van!
na 5 minuten hevig te hoesten en mijn keelspieren aan te spannen schiet het snoepje er tot mijn grote opluchting uit. Nou okay, 5 minuten zal het wel niet zijn geweest maar ik overdrijf nou eenmaal graag.
Als ik eindelijk buiten adem weer terug bij de groep aansluit zegt de begeleidster tegen mij:
Kayleigh wel bij de groep blijven he? Anders krijg je vanavond geen traktatie uit de snoeppot…….

Nou mensen dit is het dan, Mijn jeugdtrauma,

daarom eet ik dus geen zuurtjes! 




Pas op dodelijk!



Love,

Kayleigh

leef verdomme, leef!

We kennen het allemaal wel,  die downs in je leven..  de momenten waar je even met je handen in je haar zit. Ja hoor zelf ik heb ze! ja ik als positief, altijd vrolijk persoon, betrapte mezelf daar laatst op.
Ik stond onder de douche, mijn gedachte af dwalend naar van alles en nog wat. Ik zette mijn douche water steedts heter om te testen of ik nog gevoel had, of het me nog wel kon schelen. tot het tot me door drong..

Wat ben ik aan het doen?  natuurlijk doet het je wel wat..  ja, je hebt gevoel!  kijk om je heen domme muts, je hebt gezellige vrienden, een zorgzame familie, een leuke opleiding, een lief vriendje..   en so what als je af en toe eens een keer een big ass tegenvaller hebt. Je stapt er maar over heen. pull yourself together en leef verdomme, leef!  

Dit is wat ik noem een "pling! momentje"   deze zullen vaker langs komen op mijn blog. Dat zijn momenten waar ik even back to reallity ga, momenten waar ik even de logica van alles weer goed op een rijtje heb, of de momenten waarop me een briljant idee te binnen schiet...  zoals het lampje van Willie wortel!

Love,

Kayleigh

mijn vriendje de kunstenaar

Vermoeiende dromen

Okay heeeuuul herkenbaar, zon droom waarin je zo actief bezig bent dat je vermoeider wakker word als toen je ging slapen. Erg vervelend ook!
Zon droom waar je gi-gan-tisch nodig moet plassen, en dus vervolgens eindeloos opzoek bent naar een wc, of waarin je despredly probeerd hard te lopen, maar wat je ook verzint je voeten hebben geen zin om mee te werken. Laten we deze dromen voor het gemak even nietzulkefijnedromenwantikworderzomoevan- dromen noemen.... Gewoon eventjes voor het gemak  ....Zo'n droom had ik dus laatst in de trein, en geloof me de laatste soort droom die je wilt hebben in de trein, is wel zon nietzulkefijnedromenwatikworderzomoevan- dromen.
ik als altijd vrolijke mezelf zat in de trein terug naar huis vanuit school en besloot even een rustig tukje te doen, met Caro op de achtergrond sloot ik rustig mijn oogjes en gleed ik langzaam weg naar een heerlijke warme droomwereld, waar alles mee zit, en waar Jan Smit niet bestaat. Een perfecte wereld waar sigaretten 2 euro goedkoper zijn, en de zon altijd schijnt. Heerlijk.. net toen ik op mijn gigantische witte privé strand lag waar ik bediend werd door half naakte mannen, en waar het wijn in overvloed stroomde, viel de klap.. Kut! Ik moet zeiken.. al het mooist was in die ene seconde naar de gallemieze geholpen. Zon weg, wijn weg, mooie mannen weg. fan-tas-tisch.. daar zit je dan op een onbewoond eiland, zonder wc.
Ja want ik als net opgevoed meisje (ha-ha) zal natuurlijk nooit zo in het openbaar haar behoefte doen, zelfs niet in mijn droom.
Ik weet niet of het nou ligt aan mijn gebrek aan fantasie,maar de rest van mijn droom draaide dus vervolgens alleen nog maar om het zoeken naar een wc.

Heerlijk van die nietzulkefijnedromenwantikworderzomoevan- dromen.. en het mooiste deel komt nog… ik weet niet of dat jullie jezelf wel eens terug hebben gezien van wanneer je slaapt. Maar je ziet er dus echt debiel uit tijdens het slapen, je moet nog geluk hebben wil je tong niet even naar buiten komen om gedag te zeggen. Nou liebe leuten ik kan jullie verzekeren dat dat bij die nietzulkefijnedromenwantikworderzomoevan nog een tikkeltje erger is, ik krijg er namelijk echt spastische bewegingen van.. ik heb dus serieus een uur lang de man voor mij lopen schoppen, net zolang tot dat meneer het zat was en toch maar besloot me wakker te maken. Natuurlijk kon dit ook niet op een normale manier, want op het moment dat meneer mij probeerde wakker te schudden schrik ik op uit mijn droom en geef ik hem bijna een kopstoot. Ik heb nog nooit iemand zo bang zien kijken, en ik wist niet hoe snel ik bij de wc moest zijn…..

Conclusie: niet meer slapen in de trein!


Nog een heule herkenbare droom:

Vliegen
wanneer je in je droom met gemak rondvliegt en geniet van het uitzicht onder je, duidt dit erop dat je alles onder controle hebt. Je bent boven iets uitgestegen. Het kan betekenen dat je een ander perspectief op een zaak hebt gekregen. Het vermogen om je vlucht te sturen is representatief voor je persoonlijke gevoel van macht.
Als je moeite hebt om te kunnen blijven vliegen suggereert dit dat je geen controle hebt over je persoonlijke omstandigheden. Je zou moeite kunnen hebben om op de juiste koers te blijven. Dingen als hoogspanningsmasten, bomen of bergen zouden je vlucht kunnen belemmeren. Deze barrieres staan voor een specifiek obstakel of persoon die je in de weg staan in het echte leven. Je zou een na moeten gaan wie of wat je persoonlijke groei hindert.
Als je angst voelt als je vliegt of als je het gevoel hebt dat je te hoog vliegt, geeft je droom aan dat je bang bent voor uitdagingen en/of succes. In het echte leven kunnen we niet vliegen. Vlieg-dromen vertegenwoordigen iets dat fysieke beperkingen overstijgt: In je gedachten kun je alles.


Super intressant. Meer weten? check: www.droominfo.nl

Love,     Kayleigh 

Welkom iedereen, welkom!

Geweldig hey! die blog sites.. laat ik er ook maar eens aan beginnen, bedacht ik me vanmiddag. Nou hier is ie dan, 3 uur stuntelen, zoeken, en nog meer stuntelen later. Het was even ingewikkeld maar het is me gelukt hoor.

Ik zou zeggen geniet ervan!